Бывае так: краса-дзяўчына,
Але завяне праз гады...
А ты прыгожа, як рабіна,
Вясной і восенню, заўжды.

Вясною ты лагодзіш вока,
Бо ў белай квецені стаіш,
А ўвосень так чырвоны шчокі,
Што ў жар кідае, як глядзіш.