Як кажуць, з толкам
і без толку
Напісана дагэтуль шмат —
Пра дождж,
пра буру,
пра вясёлку,
Пра сінь,
пра снег,
пра лістапад.
Радкамі роўнымі
і коса
Паэты вылілі свой жар:
I як прайшоўся
дожджык босы,
I як гудзелі
грывы хмар,
Як лес вядзе
свае размовы,
Як зоркі-светлякі гараць...
I я бяруся
за аловак.
Пра што ж мне сёння напісаць?
Я пра тваё хацеў бы
сэрца,
Бо дна няма
ніколі ў ім.
Але сягоння
дожджык льецца,
Ён мой —
і я пішу аб ім!